Tworzenie relacji

Następnym etapem po stworzeniu tabel jest powiązanie ich relacjami. Oznacza to, że nie musisz przechowywać wszystkich informacji w jednej tabeli, mogą być one w oddzielnych tabelach, np. ciężko było by zmieścić wszysko co dotyczy kontrachenta firmy w jednej tabeli, a mianowicie oferowane produkty, kontakt, podpisane umowy. Po stworzeniu relacji, można tworzyć kwerendy, formularze i raporty pozwalające wyświetlać za jednym razem informacje z różnych tabel.

Relacje tworzymy przez dopasowanie danych w polach kluczowych — zwykle są to pola o tej samej nazwie w obu tabelach. W większości przypadków dopasowywane pola to klucz podstawowy z jednej tabeli, który dostarcza unikatowego identyfikatora dla każdego rekordu, oraz klucz obcy w drugiej tabeli.

Okno relacji znajdziemy Narzędzia/relacje. Fizyczne tworzenie relacji odbywa się poprzez przeciągnięcie pola kluczowego ID z jednej tabeli do pola kluczowego w drugiej tabeli. Pokaże się nam okno edytowania relacji (zdj.1). Możemy tutaj wymuszać więzy integralności w celu wymuszenia współpracy tych tabel, uniknięcia przypadkowego usunięcia powiązanych rekordów.

Rodzaje relacji

Relacja jeden-do-wielu jedno z powiązanych pól jest kluczem podstawowym lub ma indeks unikatowy.
Relacja jeden-do-jednego oba powiązane pola są kluczami podstawowymi lub mają indeksy unikatowe.
Relacja wiele-do-wielu są to dwie relacje jeden-do-wielu, połączone trzecią tabelą, której klucz podstawowy składa się z dwóch pól — kluczy obcych z dwóch pozostałych tabel.
Relacja nieokreślona - powstaje w przypadku połączenia pól nie będącymi kluczami podstawowymi. W tej relacji nie zostaną wymuszone więzy integralności.