){kind=link}
){kind=link}
){kind=link}
){kind=link}
){kind=link}
){kind=link}
){kind=link}
){kind=link}
){kind=link}
){kind=link}
© ReEdition by Kasprzak OnLine 2020
Ta strategia tworzenia stron dostępu do danych obejmuje dwa elementy, arkusz kalkulacyjny i wykresy. Jak wiemy Excel, element pakietu Office, jest arkuszem kalkulacyjnym. Na stronie dostępu wygląda on prawie tak samo. Tak samo może być wykorzystany do wprowadzania i obliczania danych. Arkusz kalkulacyjny składa się z kolumn i wierszy komórek. Dane mogą być wprowadzane bezpośrednio do komórek arkusza kalkulacyjnego, a następnie wykorzystane w obliczeniach wykonywanych za pomocą formuł. Tworząc formuły w takiej stronie możemy wykorzystywać dane zawarte w bazie danych. Jeżeli dane te ulegną zmianie w bazie, arkusz zostanie ponownie przeliczony.
Arkusz kalkulacyjny może być również eksportowany do programu Excel, w celu wykorzystania jego rozbudowanych funkcji.
Zaczynamy, otwieramy widok projekt strony i w sekcji wstawiamy arkusz pakietu Office który znajduje się w przyborniku (znaczek podobny do znaczka pliku Excel). Zaznaczamy go i klikamy w miejscu gdzie ma się znaleźć lewy górny róg arkusza. Aby go uaktywnić, klikamy na nim dwa razy. Dostępne opcje wstawionego arkusza (zdj.1) od lewej:
1. Okienko informacyjne z wersją, prawem autorskim i ID produktu.
2. Cofanie dokonanych zmian (niebieska strzałka).
3. Następne trzy ikonki, na pewno dobrze znane, wytnij, kopiuj, wklej.
4. Autosumowanie, również znane użytkownikom Excel'a, sumuje zawartość zaznaczonych komórek.
5. Kolejne dwie opcje, sortowanie rosnąco i malejąco.
6. Autofiltr - tworzy listę wyboru informacji zawartych w kolumnie.
7. Eksportowanie do Excel'a - tym przyciskiem uruchomimy zawartość naszego arkusza w tym programie.
8. Przybornik właściwości - mamy tu rozszerzone możliwości formatowania arkusza. Dostępne zakładki (widok projekt):
Ogólne - cofanie dokonanych zmian i pomoc.
Format - formatowanie tekstu, komórek, wyrównanie i format liczby. (zdj.2)
Pokaż/Ukryj - pokazuje lub ukrywa elementy arkusza takie jak: pasek narzędzi, pasek tytułu, linie siatki, nagłówki kolumn i wierszy.
Obliczenia - pokazuje zawartość formuły w komórce, z możliwością obliczania teraz, automatycznie (po zmianie danej automatycznie arkusz sam przelicza) lub ręcznie, czyli odwrotnie.
Znajdowanie - wyszukuje wpisany ciąg znaków w arkuszu.(zdj.3)
Importowanie danych - mamy tu możliwość importowania tabel zapisanych na stronie internetowej w pliku .html podając cały adres lub pliku tekstowego .txt. przykład: file://c:\dane.txt. Możliwość importowania mamy w obrębie komputera lub serwera na którym znajduje się arkusz.
Ochrona - masz tu możliwość blokowania komórek, zmiany zezwolenia na filtrowanie i sortowanie danych. Możesz też uniemożliwić użytkownikom dostęp do tegoż właśnie przybornika i zabronić im jakichkolwiek zmian.(zdj.4)
Pasek tytułu - są tu możliwości formatowania tego paska
Zaawansowane - dodatkowe opcje związane z arkuszem.(zdj.5)
I to tyle opcji przybornika. Na pasku arkusza został nam do opisania tylko
9. Przycisk pomocy.
Współpracę arkusza a bazą danych opiszę na prostym przykładzie. A sama zasada działania polega na wstawianiu na stronę formantów np. pole tekstowe, odwołujące się do tabel lub kwerend bazy danych na której pracujemy. A następnie poprzez odwołanie do danego pola wywołać wartość w arkuszu.
W moim przykładzie strona odwołuje się do tabeli gdzie są wyszczególnione ceny czasopism i wyświetla je w polu tekstowym. Jest też drugie pole które pobiera nazwę danego czasopisma z tej samej tabeli co i cena. Samo pobranie wartości z pola do komórki odbywa się podobnie jak w przypadku pobierania wartości z elementu formularza przez JavaScript. A tak to wygląda w przypadku mojego przykładu =document.cenajednostkowa.value, taką właśnie formułę zawiera komórka B3. Kolejne elementy składowe formuły to document czyli strona którą widzimy zawierająca arkusz, cenajednostkowa to nazwa pola tekstowego zawierająca ceny czasopism, a value to wartość wpisana do tego pola, czyli cena. Nazwę pola można znaleźć we właściwościach tego pola w zakładce INNE w polu Id (wartość pola Id jest uzależniona od nazwy kolumny tabeli z której pobierane są wartości).
Przykład mój przelicza wartość zamówienia w zależności od wybranego czasopisma i ilości zamawianych egzemplarzy. Przechodząc przyciskami nawigacyjnymi wybieramy czasopismo automatycznie zmienia się wartość komórki B3. Wpisując ilość zamawianych egzemplarzy w komórce B1 zawarte poniżej formuły przeliczają nam wartość zamówienia uwzględniając wybrane czasopismo. Pozostałe formuły:
5C zawiera =C1*document.wartośćjednostkowa.value możę też być =C1*B3
D7 zawiera =JEŻELI(C1>100;C5*2,5%;"---")
D9 zawiera =JEŻELI(C1>100;C5-(C5*2,5%);C5)
a tak to wygląda (zdj.6)
Najprostszym sposobem stworzenia wykresu współdziałającego z arkuszem jest wykonanie go w Excel'u. W takim układzie po co nam Access? Wzorując się na tym, co napisałem powyżej, można połączyć arkusz z bazą i wszystko będzie pasowało.
Myślę że potraficie wykonać wykres w Excelu, dlatego przejdę do tego co się z nim robi później. A więc...
Efekt naszej pracy (tz. wykres) zaznaczamy i w menu plik wyszukujemy zapisz jako stronę sieci Web. W okienku tym mamy opcje do zapisz, albo zapisujemy cały skoroszyt albo zaznaczenie, tj. wykres, zaznaczamy dodaj interakcję co spowoduje że będziemy mogli pracować na tym wykresie bezpośrednio w przeglądarce (zdj.1). Pod przyciskiem opublikuj są dostępne opcje dot. pozostałych elementów skoroszytu, sposobu przeglądania, tytułu i nazwy (zdj.2). A tak wygląda przykładowa strona w przeglądarce (zdj.3) (zdj.4)
Tak wykonaną stronę możemy otworzyć w Acces'ie poprzez edytuj istniejącą stronę sieci Web. Połączenie tej strony z bazą można wykonać poprzez wstawienie pól związanych z bazą i połączenie ich z arkuszem (omówione powyżej).